Vitrindeki Kitaplar Kaça Ayrılır, İkinci Bir Hayat, Diyaloglar
İyi insanlar kendilerini affedemedikleri için cehenneme giderler.
Sevgili Okur,
Günaydın. Bu hafta zarfta bir kitap, bir yazı ve bir YouTube kanalı yer alıyor. Güne başlamak için bu şarkıyı tercih ediyorum, peki ya sen:
İncelikler dilerim.
Vitrindeki Kitaplar Kaça Ayrılır
“Anlatı ustalığı ölüm korkusundan doğdu,” der Galeano, Binbir Gece Masalları‘nı hatırlatarak. Anlatının sonraki bütün ustaları o binbir gecenin birinde doğmuş olmalı. Yazdıkları ile ölümü yenen yazarlar arasında, favorim Calvino. Özellikle, Bir Kış Gecesi Eğer Bir Yolcu’da romanın birkaç duvarını birden yıkmıştır. (Bkz. Deadpool, çizgi roman aleminde dördüncü duvarı yıkmasıyla meşhurdur.)
Roman, Bir Kış Gecesi Eğer Bir Yolcu’yu almak için kitapçıya gitmekle başlıyor. Evet, senin okuma serüvenin de bu romana dahil. Zaten hikâye de bir okurun, yanlış basılmış bu kitabın peşine düşmesini anlatıyor. Kitapçıda bir sahne var, vitrindeki kitapların sınıflandırıldığı, zarif ve işgüzar:
- Uzun zamandan beri okumayı düşündüğün kitaplar,
- Okumana gerek olmayan kitaplar,
- Okunmaktan başka amaçlar için yazılmış kitaplar,
- Okumaya niyet ettiğin ama daha önce okuman gereken başka kitaplar olmasaydı okumak isteyebileceğin kitaplar,
- Şu anda çok pahalı olduğu için yarı fiyatına düşmesini bekleyeceğin kitaplar,
- Herkesin okumuş olduğu bu nedenle senin de okumuş sayılabileceğin kitaplar,
- Sende beklenmedik ve çılgında bir ilgi uyandıran, üstelik buna haklı bir gerekçe bulamadığın kitaplar.
Liste uzayıp gidiyor. (Çeviri: Eren Yücesan Cendey, 251 Sayfa)
İkinci Bir Hayatımız Daha Olsa
Hepimiz kedi olmayı seçerdik, değil mi? Okunacak kitaplar, gezilecek yerler, öğrenilecek şeyler ne kadar çok ve hayat ne kadar kısa. Bir yaşam yetişir mi heveslerimiz için? Hiç sanmıyorum. Yazar yazısında başka hayatların hikâyelerine duyduğu meraktan, onların tecrübelerine özendiğinden bahsetmiş, şahsen ben de onun hikâyesine özendim.
Bugün, bir tane daha hayat hakkım olsaydı ne olurdu diye ciddi ciddi düşünürken buldum kendimi. Merak ettiklerimi, kaçırdığımı zannettiklerimi ikinci hayatımda yapardım. İlkinde tercih etmediklerimi ikincisinde tercih ederdim. Sonra fark ettim ki yine aynı ben olacaksam eğer, on tane daha hayatım olsa yaşamayı merak edeceğim başka bir tecrübe, meslek, kafamda kurup özendiğim senaryo olurdu. Onuncu hayatımda da başkalarını dikkatle izler, hayran olur, onlara hikayeler yazardım kafamdan. İçimdeki bu ‘bir şeyleri kaçırıyorum’ hissi tedavisi olan bir hastalık mıdır? (942 Kelime)
Kaçırılan Etkinlikler ve Birtakım Telafiler
İstanbul’a geldiğim beri gitmek istediğim ama bir türlü fırsatını bulamadığım ya da fırsatını bulup da konuşulacak kitabı okumadığım etkinlik: Diyaloglar. Sevdiğim yazarlardan Ayfer Tunç ve Murat Gülsoy bir kitap etrafında sohbet ediyor. Oldukça keyifli ve verimli. Kaçırdığım etkinlikleri telafi edebileceğim aklıma gelmemişti, meğer kameraya kaydediyorlarmış:
Kanalda yazar söyleşileri de var. Meraklısı için Diyaloglar’da sıradaki etkinlik 12 Kasım’da, Han Kang’ın Vejetaryen’ini konuşacaklar. Evet, yine okumadığım bir kitap.
Teşekkürler
- Ayça Özcihan’a, mektubun en üstünde yer alan alıntıyı paylaştığı için. What Dreams May Come’dan bir replik.
- Aydeniz Avcı’ya, mektuplardaki şarkı eksikliğini hatırlattığı için.
Kitap Hediyesi Hakkında Bir Değişiklik
Geri dönüşleriniz için kitap hediye ediyorum ancak bu, kasım ayında çekiliş yaptıktan sonra son bulacak. Çünkü birkaç okur serzenişte bulundu, incelikleri paylaşma arzusunun saflığı bozuluyor diyerek. Hassas bir yaklaşım, hak verdim. Kitap hediye etme işinden tamamen vazgeçmiş değilim, farklı bir yol düşüneceğim.
Öte yandan pek hoş e-postalar aldım, gülümseten yorumlar, çok değerli alıntılar. Onları da paylaşacağım zamanla. Katkılarınızı her zaman bekliyorum, mümkün olduğunca her maili yanıtlıyorum, yanıtlayacağım.
İyi ki varsınız.
Görseller: Vitrin camındaki minik, paspasın üstüne kendini yaymış kedi.
